کدام نوع هدفون مناسب من است؟ تفاوت ایرفون، هندزفری و هدست
هدفون :
از هدفون فقط برای گوش دادن به موسیقی استفاده می‌شود و چون دارای میکروفون نیست، قابلیت مکالمه ندارد.اتصال هدفون به منبع صوتی می‌تواند به‌صورت سیمی و یا بی‌سیم(بلوتوثی) انجام شود.هدفون‌ها بر روی هر دو گوش جای می‌گیرند و اصطلاحاً on-ear هستند.
هدفون از دوپایه اسپیکر تشکیل‌شده که به هم متصل هستند وجود یک اسپیکر برای گوش سمت راست و یک اسپیکر برای گوش سمت چپ موجب می‌شود که افراد هنگام استفاده از هدفون،تجربه خوبی در دریافت صدای استریو داشته باشند.
اتصال هدفون معمولاً به سه صورت جک 5/3 و 2.5 میلیمتری،پورت USB و یا به‌صورت بلوتوث انجام می‌شود.
هدست :
هدست درواقع هدفونی است که با یک میکروفون مجهز شده است. هدستها کاربردهای مختلفی دارند به‌طور مثال در مراکز مخابراتی یا شرکت‌های خدماتی پشتیبانی که نیاز به پاسخگویی سریع تلفن و کار کردن همزمان با دست‌ها را دارند از هدست استفاده می‌کنند.به‌عبارت‌دیگر با کمک هدست برخلاف هدفون می‌توان یک ارتباط دوطرفه برقرار کرد.
میکرفون قرار داده‌شده در هدست ازلحاظ راحتی استفاده نیز توسعه پیداکرده است. به این صورت که میکروفون آن به‌صورت چرخشی حرکت می‌کند و هرکس با توجه به نیاز خود می‌تواند موقعیت و فاصله آن را با صورت و دهان خود تنظیم کند از سوی دیگر انواعی از هدست وجود دارند که مستقیماً به کامپیوتر یا تلفن وصل می‌شوند،به همین خاطر هدستها مناسب‌ترین وسیله برای استفاده در مراکز تماس و همین‌طور سیستم‌های تلفنی و پاسخگویی مبتنی برVoIP هستند. درواقع با داشتن هدست کاربر با دستگاه ارتباطی(تلفن - کامپیوتر)یکپارچه می‌شود و به‌مرور پس از استفاده از آن، تأثیر آن را در بهبود وضعیت کاری و همچنین صرفه‌جویی در زمان را احساس می‌کند.
هدست در دو نوع کلی طبقه‌بندی می‌شوند :
نوع اول (تک گوشی) که گوشی آن فقط بر روی یک گوش قرار می‌گیرد و گوش دیگر آزاد است. این مدل درجاهایی استفاده می‌شود که نیاز به درگیر بودن همزمان دو گوش نیست، همچنین امکانی را فراهم می‌کنند تا با گوش دیگر خود که درگیر نیست صدای محیط را کاملاً بشنویم و با آن در تعامل باشیم. مدل‌هایی که دارای تگ گوشی هستند با سیگنال‌های آنالوگ کار می‌کنند چون اساساً برای شنیدن موسیقی طراحی نشده‌اند.
نوع دوم (کامل) که هر دو گوش را پوشش می‌دهند و برای مراکز پاسخگویی تلفنی که نیاز به تمرکز بر روی مکالمه رادارند و از شلوغی صدای محیط می‌خواهند به دور باشند مناسب می‌باشد البته این مدل به دلیل پشتیبانی از صدای استریو،برای گوش کردن به موسیقی و فایل‌های استریو هم مناسب می‌باشد.
هدست ها ازنظر نوع قرارگیری میکروفون نیز به 2 نوع تقسیم می‌شوند :
میکروفون داخلی :
در این مدل،میکروفون در بالای محفظه میکروفون قرار دارد و این بازو(همان مسیری که از گوش تا نزدیک دهان کشیده شده است) وظیفه‌ی انتقال صدا را بر عهده دارد. یعنی سنسور میکروفون کنار دهان نیست بلکه کمی عقب‌تر قرارگرفته و صدا پس از طی مسیر در داخل بازو به میکروفون می‌رسد و ضبط می‌شود.
میکروفون خارجی :
در این مدل،میکروفون در انتهایی‌ترین قسمت بازوی میکروفون قرار دارد. مدل‌های جدیدتر این‌گونه هدستها دارای نویز گیرNoise-cancelling می‌باشد. این سیستم که مربوط به میکروفون هدست است،امکانی را فراهم می‌کند تا نزدیک‌ترین صدا به میکروفون(که همان صدای شما باشد) ضبط شود،به عبارتی میدان پذیرش صدا در این میکروفون ها 360 درجه نیست. این نوع میکروفون ها از میدانی به شکل 8 (انگلیسی)،صداها را از دو جهت( مستقیم و دقیقاً برعکس) جمع‌آوری می‌کند. این ویژگی باعث می‌شود تا صداهایی که از جهات دیگر به سمت میکروفون می‌آیند دریافت نشوند بنابراین در هنگام صحبت کردن یا ضبط صدا،نویز بسیار کمی از محیط اطراف،مزاحم کارتان خواهد شد.
انواع اتصال :
هدستها و هدفون‌ها وسایل جانبی به‌حساب می‌آیند و برای کارکردشان باید به‌وسیله‌ی دیگری متصل شوند.این اتصال‌ها در هر نوعی که باشند،فرم‌های اتصال مختلفی دارند.اتصالاتی از قبیل : جک های ۲.۵ میلیمتری،جک های ۳.۵ میلیمتری،رابط usb،اتصالات بی‌سیم بلوتوثی و انواع مختلف سوکت تلفنی مانند رابط RJ9
مقایسه قیمت هدست و هدفون:
قیمت هدفون‌ها همیشه کمتر از هدست‌های مشابه است چون هدستها یک میکروفون جهت دریافت صدا نیز دارند که قیمت را افزایش می‌دهد.به‌طور مثال اگر قیمت یک هدفون 20 دلار باشد،قیمت هدست مشابه با همان ویژگی‌ها تقریباً 30 دلار است؛ یعنی یک و نیم برابر!
ایرفون :
زیرمجموعه‌ای از هدفون،که گوشی آن‌ها بسیار کوچک‌تر از مدل‌های قبلی است. این مدل به‌طور مستقیم در گوش قرار می‌گیرد اما به کانال گوش وارد نمی‌شود. قابل‌حمل و راحت هستند ولی برخی معتقدند راحت نیست و گوش را اذیت می‌کند.
کاربرد ایرفون بیشتر برای دستگاه پخش موسیقی MP3 و موارد مشابه است. اتصال این محصولات از طریق سیم و بی‌سیم(بلوتوث) است و به دلیل وزن سبک کاربرد زیادی مخصوصاً بین کاربران جوان و ورزشکاران دارد. برخی از ایرفون‌ها دارای میکروفون بوده و درنتیجه قابلیت مکالمه دارند. ایرفون در داخل گوش کاربر جای می‌گیرد و اصطلاحاً in-ear است.
هندزفری :
هندزفری در حقیقت نوعی هدست است که برای موبایل و پخش‌کننده‌های صدا مناسب است و با استفاده از آن دیگر نیازی به در دست گرفتن گوشی در هنگام رانندگی یا ورزش نیست و در ضمن به کمک آن، امواج مضر گوشی به فرد آسیب نمی‌رساند.درعین‌حال کلیدهای کنترلی مربوط به گوشی موبایل مانند پاسخ دادن تماس، رد کردن تماس و … را دارا است. هندزفری‌ها در دو نوع سیم‌دار و بی‌سیم(بلوتوثی) وجود دارند.
البته لازم به توضیح است که هندزفری‌ها در شکل‌های متفاوتی طراحی می‌شوند یا به‌صورت هدست و یا به‌صورت ایرفون هستند. ولی عموماً به خاطر کوچکی، سبکی و پرتابل بودن، به‌صورت تک گوش با دکمه‌های کنترلی بر روی خود گوشی طراحی می‌شوند.
این وسیله برخلاف هدست و هدفون از بخشی که روی سر قرار بگیرد تشکیل نشده و گوشی‌های آن به‌اندازه‌ای کوچک هستند که کاملاً داخل گوش قرار می‌گیرند و به دلیل سادگی حمل و کوچک بودن برای استفاده روزانه همه‌ی افراد مناسب می‌باشد و مانند هدست علاوه بر گوشی،میکروفون هم دارد ولی میکرفون آن به‌اندازه‌ی هدست که به‌طور تخصصی برای مرکز تماس طراحی‌شده قوی نیست ولی برای استفاده‌ی روزانه‌ی همه‌ی افراد مناسب می‌باشد. یک تفاوت اصلی دیگر بین هندزفری با هدست این است که هندزفری کاملاً داخل گوش قرار می‌گیرد و استفاده‌ی طولانی‌مدت از آن احتمال آسیب به گوش را زیاد می‌کند ولی گوشی‌های هدست اطراف گوش را می‌پوشانند و از این‌سو آسیبی به گوش وارد نمی‌شود.
نکته :البته واژه هندزفری را می‌توان برای همه مدل‌های هدست و ایرفون استفاده کرد زیرا هنگام استفاده برای نگه‌داشتن کنار گوش،نیازی به دخالت دست نیست.
نکات کلیدی در خرید(هدفون،هدست،ایرفون،هندزفری)
طراحی : یک از فاکتورهای بسیار مهم در هنگام خرید هدست و یا هدفون نحوه طراحی آن می‌باشد که در طولانی‌مدت باعث می‌شود کاربر احساس راحتی بیشتری بکند همچنین طراحی مناسب و به‌روز باعث می‌شود که کمترین آسیب به شنوایی کاربر وارد شود.
نحوه اتصال : هدستها و هدفون‌ها ازنظر نوع اتصال به دو گروه باسیم و بی‌سیم تقسیم می‌شوند. در نوع باسیم معمولاً هدستها توسط رابط تلفنی RJ9 و یا جک 2.5 و ۳.۵ میلیمتری و یا USB به منبع صوتی متصل می‌شوند. هدست‌های بی‌سیم معمولاً از فناوری بلوتوث برای اتصال به منبع صدا استفاده می‌کنند. اما اگر از وجود سیم‌ها و گره‌خوردن آن‌ها احساس نارضایتی می‌کنید، هدفون‌های بی‌سیم مخصوصاً مدل‌هایی که رابط بلوتوث دارند انتخاب بهتری هستند.
عمر باتری : هدستها و هندزفری‌های بلوتوثی ناچار به استفاده از باطری هستند و هرچقدر این باطری قوی‌تر باشد و بتواند ساعات مکالمه و استندبای بالاتری را ارائه می‌دهد و موجبات رضایت بیشتری را برای کاربر فراهم می‌کند.
امپدانس : نشان می‌دهد که هدست برای استفاده با کدام دستگاه‌ها مناسب است. هدست هایی که دارای امپدانس پایین هستند برای کار کردن با گوشی، پلیر یا سایر دستگاه‌های قابل‌حمل که توان خروجی محدودی دارند مناسب‌تر هستند. درحالی‌که امپدانس بالا به معنی نیاز به آمپلی‌فایر برای بهره بردن از تمام توان هدفون و یا هدست است. لذا این هدفون‌ها در کارهای حرفه‌ای مناسب‌تر هستند.
Noise Cancelling : در این فناوری، به کمک میکروفون‌های فعال موجود در هدست،صداهای محیط تحلیل‌شده و نویز با فرکانس مخالف تولید می‌شود تا با خنثی کردن اثر صداهای بیرونی آرامش و سکوت بیشتری در اختیار شنونده قرار بگیرد. البته این فناوری قادر به دفع صداهایی که تغییرات زیادی دارند نیست اما اگر در محیط شلوغی هستید که صداهای تکراری و یکسانی دارد، این نوع هدستها انتخاب مناسبی هستند.
برد بلوتوث : در هدست‌های بلوتوث مانند دیگر لوازم وایرلس،مسافتی وجود دارد که در محدوده آن شما قادرید با موبایل یا پخش‌کننده دیجیتالی خود ارتباط برقرار کنید.در هدست‌های بلوتوثی جدیدتر این مسافت بیشتر شده و به 20 الی 30 متر هم رسیده است.
